Hoe de ‘intelligente lockdown’ en intuïtief handelen samen komen in Corona-tijd.
Op vrijdag 13 maart stapte ik in het vliegtuig naar Argentinië. Nederland startte net met maatregelen tegen de verspreiding van Covid-19. Maar vliegtuigen vlogen nog gewoon. Ik hoopte in Argentinië de Europese maatregelen een beetje te ontvluchten, om te genieten van het gezelschap van mijn vrienden en van een prachtig land. Het pakte ietsjepietsje anders uit. Uiteindelijk was ik 3 weken later weer veilig thuis. Als een ander mens. Met een ander wereldbeeld. Met een andere staat van zijn.
Wereldbeeld
Op maandag 16 maart ging Nederland in lockdown. En ja, al op donderdag 19 maart ging ook Argentinië dicht. Maar de Argentijnse variant is een wereld van verschil met die van ons. Ik heb de repressie gevoeld van de politie, bijv helikopters vlogen met zoeklichten over de stad of mensen wel binnen blijven. De straf? Arrestatie. Ik voelde me niet beschermd door autoriteiten. Ik werd bekeken alsof ik het coronavirus eigenhandig had gemaakt. Mijn thuiskomst heb ik volledig te danken aan de organisatiekracht van de Nederlandse Ambassade. Mijn hemel, wat heb ik me Nederlander gevoeld.
Ik heb intense gesprekken gevoerd met mijn vrienden over cultuur en geschiedenis van beide landen, over armoede, rijkdom en huiselijk geweld, ook in relatie tot Covid-19. En dat terwijl ik via mijn laptop de Nederlandse TOZO-regeling, NOW-regeling en het platform NLWerktDoor zag ontstaan. Wat voelde ik een vertrouwen in het beleid in Nederland! En de onderlinge solidariteit onder de Nederlanders is groot, met Corona als gezamenlijke vijand. Wat voelde ik me trots hoe wij Nederlanders deze bijzondere tijd dragen met elkaar.
Staat van zijn
Ik kende mijn vrienden nog maar kort, van een recente eerdere reis. En de lockdown zette ook die relaties onder druk. Weinig privacy in het appartement met 3 personen op de vierkante meter. Culturele verschillen. Persoonlijke verschillen. Onbegrip en discussies. Over stomme dingen als boodschappen (wat is luxe?), maaltijden (tijdstippen, hoe te koken), en mijn terugreis (wil je alweer naar huis dan?). En dat liep herhaaldelijk hoog op. Maar binnen een uur vonden we telkens weer het gesprek, de opening voor begrip. Het was puur en intens. Zelfs prachtige reiki-sessies met eerlijke tranen. En het meest bijzondere was: het vertrouwen. Het vertrouwen in elkaar. In gastvrijheid. In mezelf, in mijn intuïtie. Het vertrouwen dat ik de juiste beslissingen nam.
Ik hoorde dat er vliegtuigen naar Europa gingen, vanuit de hoofdstad, een stad op 700km afstand die ik niet kon bereiken. Moest ik alles op alles zetten om toch in Buenos Aires te komen, en een ticket bemachtigen? Maar vlucht na vlucht liet ik lopen. Mijn hemel, wat was dat eng. Ook al was het elke dag onzeker of ik überhaupt nog de komende maanden thuis zou kunnen komen, ik voelde dat het niet de tijd was en ik volgde mijn intuïtie. Tot een moment dat ik heel helder voelde: nú. Toen zette en duwde ik door. En het lukte! Maar ojee, nóg ging het mis. Op de vooravond van mijn vertrek werd opeens mijn (na 2wkn weer opgestarte) binnenlandse vlucht alsnog gecanceld. Ik kon niet in Buenos Aires komen. Nou, dat was het dan… eh nee, voelde ik, het kon nog. En bizar, de Nederlandse ambassade draaide overuren en regelde taxi’s en benodigde officiële papieren om gestrande reizigers uit alle uithoeken van het immense land alsnog in dat vliegtuig te krijgen. En persoonlijk maakte ik nog geen fractie van de akelige ervaringen mee, die ik zoveel hoorde van mijn medereizigers. Omdat ik had durven wachten…
Intelligent of intuïtie?
Was het slim van mij om naar Argentinië te gaan? Nee, natuurlijk niet. Was het een intelligente beslissing om vlucht na vlucht te laten schieten? Nee, verre van. Parallel de vraag: zijn alle lockdown-maatregelen van onze regering echt zo intelligent? Dat weten we pas achteraf. Vast niet allemaal. Maar fouten maken mag; het is pijnlijk maar we moeten íets. Ik hoop dat zij die besluiten moeten nemen ook naar hun intuïtie luisteren.
Ik heb in Argentinië stevige risico’s genomen en de druk van mijn lieve bezorgde familie en vrienden lang weerstaan. Maar mijn intuïtie zat gelukkig goed, en ik ben intens dankbaar dat ik er op heb durven vertrouwen. Mede daardoor werd het de meest bijzondere reis die ik heb kunnen maken. En werd het de beste ‘voorbereiding’ die ik kon hebben op onze intelligente lockdown. Social distancing en me terugtrekken in mijn huis is echt rot. Mijn praktijk Gloed moest tijdelijk sluiten. Maar wat heb ik het toch goed… Ik volg de 1,5m regel (totdat mijn intuïtie echt heeel hard tegensputtert), ik heb een gave parttime baan en Gloed mag intussen weer open! Dat vertrouwen in je eigen gutfeeling, in je eigen intuïtie gun ik ons allemaal.
Heb jij behoefte om je intuïtie beter te horen, om soms een tegengeluid te laten klinken voor je intelligentie? Gloed ondersteunt je om naar jezelf te durven luisteren.