Het nieuwe jaar is weer van start. Een nieuw begin in de verder donkere wintermaanden. Heb jij nog goede voornemens? Ik deed er al jarenlang niet aan. Gezonder eten, meer bewegen … jaja. Natuurlijk nuttige en terechte plannen, maar de vluchtigheid stond me tegen.
Dit jaar verliep anders. Toevallig kwam ik het boekje tegen “Dit wordt jouw jaar!” van Ben Tiggelaar. Een boekje over veranderingen. Een breed toepasbare aanpak, ook bijvoorbeeld voor grootscheepse verandertrajecten in organisaties. Maar nu naar het persoonlijke leven gebracht.
Het begint bij: Wat zijn je waarden? Wat vind je belangrijk? Is dat bijvoorbeeld je sociale kant: liefde, gezin, familie en/of vriendschap? Of zijn het meer inhoudelijke thema’s zoals gelijkheid, vrijheid, wijsheid of wereldvrede,? Het zijn allemaal prachtige doelen, maar wat betekent het voor jou? Wat staat er bovenaan jouw lijstje, als je dan toch echt moet kiezen?
De rest van het boekje werkt als een trechter. In ongeveer 5 stappen steeds een stukje concreter, totdat je hele concrete acties hebt genoemd. Niet heel veel, maar een paar. En dan nog eens 5 stappen om terugval te voorkomen; acties om jezelf belonen, om steun te zoeken etc.
Ik heb het proces doorlopen. En heel belangrijk: niet in mijn eentje, maar samen met mijn vriend. Een koers voor hem en een koers voor mij, zowel in ons persoonlijk leven, in ons werk en maatschappelijk. Het boekje benadrukt ook echt om invloed te geen aan enkele mensen die belangrijk voor je zijn. Zij kennen je heel goed! Zij weten waar je goed in bent, waar je vaak over praat of wat ze eigenlijk helemaal niet bij je vinden passen.
In het kiezen van de waarden heb ik een beetje gesmokkeld. Ik heb er vijf gekozen, uit een rijtje van 18. Wel de belangrijkste bovenaan, maar stiekem toch vijf. Ik kan niet zo goed kiezen namelijk. 🙂 Dat is vooral mijn valkuil. Ik vind veel dingen leuk en belangrijk, en plan mezelf daardoor te vol. En vervolgens ga ik me zorgen maken dat ik te vol zit en nog steeds niet doe wat ik dan écht belangrijk vind. Terwijl mijn vriend heel anders is. Hij vindt enkele dingen belangrijk, maar weet het niet goed concreet te maken of begint aan iets en verliest weer interesse.
En eerlijk gezegd tot mijn verrassing … het werkt echt! Zowel voor mijn vriend als voor mij. Het geeft écht richting. Het helpt me in het stellen van prioriteiten. Het helpt me om mijn gedrag te veranderen. En natuurlijk helpt het ook dat mijn vriend me er regelmatig aan herinnert, zoals ik dat ook bij hem doe.
En dan is het niet eens zo belangrijk of ik een actiepuntje nou wel helemaal uitvoer zoals ik dat ‘met mezelf’ heb afgesproken. Mijn doel is me nu duidelijker. En dan weet ik ook waar ik een beetje kan sjoemelen. 🙂 Bewegen in de richting die ik voor ogen heb is belangrijker dan echt één keer per maand spullen wegdoen bijvoorbeeld. Een keertje overslaan is helemaal niet erg, als ik misschien ondertussen een vriendin heb geholpen om spullen naar de kringloop te brengen ofzo. Dat scheelt weer schuldgevoel of teleurstelling, met het risico dat ik het maar helemaal laat zitten.
Kortom: ook bij goede voornemens is mildheid voor jezelf weer de sleutel. En die mildheid kan je dus ook een beetje organiseren door een koers te bepalen. 🙂 Dat is nog eens win-win!
